Page 7 - فصلنامه فرهنگی- خبری شماره 8
P. 7
شماره هشتم :تابستان 1399
با بنیاد ایرانشناسی متعهـد ،موجب تأثـر و تألم گردیـد .این بانـوی فاضله فقـدان ایـن بانـوی باتقـوا و فاضلـه و مؤمنـه و مجاهد
و طاهره علاوه بر اسـتادی فلسـفه اسالمی در دانشـگاه خالء و ثلمـه بـزرگ فرهنگـی و ضایعـهای اسـت که
تهـران ،یکـی از همـکاران بنیـاد حکمـت اسالمی جبـران نـدارد .بـه خانـواده و بازمانـدگان محتـرم و
صـدرا و بنیاد ایرانشناسـی و در بسـیاری از شـوراهای دوسـتان و همـکاران نزدیک ایشـان تسـلیت میگوئیم
فلسـفی و علمـی در امـور فرهنگی و بهخصـوص امور و رضـوان الهـی و جـوار بانـوی دو عالم برای ایشـان
زنـان عضویـت داشـت و تنها بانـوی رایـزن فرهنگی مسـئلت داریم.
سیدمحمد خامنهای جمهـوری اسالمی در خارج از کشـور بود کـه من خود
22شهریور 1399 شـاهد لیاقـت و شایسـتگیهای ایشـان در آتـن بودم .
◙ سخنرانی مرحومه «دکتر طوبی کرمانی»
در نشست تخصصی جایگاه زن در تمدن ایران و اسلام
سلسـله نشسـتهای تخصصـی همایـش بینالمللـی زن ،از حقایـق سـخن رانـده و از حقیقـت بازنمایی و از
«جایـگاه زن در تمـدن ایـران و اسالم» از روز شـنبه شـبه هها بازگشـاییکند و زان پـس کـه جایـگاه ،بـود و
۱ ۴تیرمـاه در بنیـاد ایرانشناسـی بهصـورت مجـازی نبـود ،حیثیـت و حیـات زن روشـن گـردد .در پیش از
برگزار شـد .متأسـفانه پس از برگزاری همایش ،سـرکار اسالم ،زن را بهعنـوان «نـور و چراغ» تعریـف کردهاند.
خانـم دکتـر طوبـی کرمانـی اسـتاد دانشـکده الهیـات بانـو در اوسـتا بـه معنـای چـراغ و فـروغ و روشـنایی
و معـارف اسالمی دانشـگاه تهـران ،دار فانـی را وداع اسـت و کدبانـو یعنـی چـراغ و روشـنای ِی خانـه .زن در
گفتنـد .بههمیـن مناسـب ،متـن سـخنرانی ایـن بانوی اوسـتا و سانسـکریت به لقب «ری َته سـیه بانو» (Ritasya
گرانقـدر کـه عضـو شـورای سیاسـتگذاری همایـش )Bhanuیـا «اشـه بانو» خوانده شـده که به معنـی «دارنده
بینالمللـی «جایـگاه زن در تمـدن ایـران و اسالم» نیز فروغ راسـتی و پارسـایی» اسـت.
همچنیـن واژه «مـادر» در اوسـتا و سنسـکریت بودنـد ،ارائـه میشـود:
ایشـان در افتتاحیـه همایـش بهتشـریح جایـگاه زن «ماتـری» ( )Matriبهمعنـی «زمیـن پرورشدهنـده»
در آفرینـش و تکویـن پرداخت .وی با بیـان محوریت و خواهـر سواسـری ( )Svâsriیعنـی «وجـود مقـدس
موضـوع سـخنرانی خـود در نشسـت تخصصـی جایگاه و خیرخـواه» اسـت و زن شـوهردار بـا صفـت «نمانـو
زن در تکویـن و آفرینـش ،گفـت :در دو بـازه زمانـی َپتنـی» ( )Nmâno Patniیـا «نگهبـان خانـه» نـام گرفته
پیـش و پـس از اسالم و از آنجـا کـه در هـر دو بـازه اسـت .با تمسـک به تفسـیر ملاصـدرا از آیـه «الله نور
زمانـی ،سـخن در مـدار ایـران میباشـد؛ لـذا مقارنـه و السـموات و الارض» به «الله وجود السـموات و الارض»
مقایسـه ایـن جایـگاه در ایـران و در جوامـع و مکاتب معتقـد اسـت زن جانشـین خـدا در زمیـن -زن ،زمین،
دیگـر ب هویـژه غـرب ،میتوانـد عالمانهتـر و واق عبینانه زندگـی -بـوده و همان وجو ِد نخسـتین تکوین ِی انسـانی
و بـه دور از هر شـعارزدگ ِی دموکراسـی و دفاع از حقوق در جهـان ماده اسـت.
5