Page 66 - فصلنامه فرهنگی خبری شماره نهم
P. 66
شماره نهم :پائیز 1399
پوشاک مردان معرفی خوراک و پوشاک
سـرپوش :کلاه بـر حسـب وضعیـت خانـواده و افـراد متمـول و کارمنـد اغلـب جلیقه را زیـر کت یا
شـرایط اجتماعـی انواعـی داشـت ماننـد کلاه شـاپو قبـا م یپوشـیدند و رعیـت آن را روی لبـاس سـفید
یــا شــابگاه کــه لبــ هدار بــود و تقلیــدی از فرنــگ و بیشـتر بـدون کـت بـه تـن م یکـرد .جلیقـه ،یقـه
م ینمــود .کلاه نمــدی کــه از پشــم گوســفند و بــا هفـت و دو جیـب در دو سـمت داشـت.
قبـا :بالاپوشـی تا زیـر زانـو و گاه بلندتـر بود که ابــزار خاصــی درســت م یشــد.
کلاه پنبــ های کــه بــا پارچــه ســفید و پنبــه ،چاکـی در دو طرف داشـت .اغلب از جنـس کرباس و
آجیــد هکاری م یشــد و بیشــتر مقن یهــا بــرای رنـگ سـنگین و موقر تهیه م یشـد .قبـا روی یپراهن
و جلیقه پوشـیده م یشـد. حفاظــت ســرد خــود بــر ســر م یگذاشــتند.
ارخالق :ارخالق لباسی بلند شبیه جلیقه است که دو عر قچین که از نخ نازک بافته م یشد و مخصوص افراد
طرف چاک داشت و مسن ،روحانیون و قشر
با پنبه لای یدوزیی شده شعرباف بود .عر قچین
بود .ارخالق را معمول ًا سبز ویژه سادات بود
مسلمانان م یپوشیدند و و عرقچین سفید ویژه
زرتشتیان در دورهای افراد مسن و البته
حق پوشیدن آن را موبدان زرتشتی نیز به
نداشتند. هنگام دعا از عر قچین
شلوار :شلوار که استفاده م یکردند.
در گویش یزدی نظامی پیراهن :در گذشته
یا تمبون نامیده م یشد مـردان یزدی در قشـر
متوسـط و ک مبضاعـت لبـاس سـفید از نـوع چلـوار یـا برای طبقه پایین جامعه از جنس جیم و برای افراد ثروتمند
کربـاس آهـار داده شـده بـه تـن م یکردنـد .روحانیون با پارچه مصری دوخته م یشد .شلوار با قیطان ابریشمی
لبـاس سـفید از نـوع پارچه ململ یـا تتـرون در زیر قبا محکم م یشد.
کفـش :پاپـوش مـردان و زنـان بیشـتر گیـوه بود م یپوشـیدند.
ایـن نـوع لبـاس بلنـد کـه مناسـب تابسـتا نهای کـه بر حسـب شـرایط اجتماعی فـرد و جنس و سـن
گـرم یـزد بـود یقـه گـرد و چاکـی در جلـوی لباس متفـاوت بافتـه م یشـد و انـواع مختلفی داشـت مانند:
گیوه کرمانشـاهی ،گیـوه کرمانی ،گیوه شـیرازی ،گیوه داشـت و آسـتین آن بلنـد و بـدون مـچ بـود.
جلیقـه :نی متنـ های بـدون آسـتین کـه در رعیتـی و گیـوه مهریـزی .کفـش ارسـی نیـز خـاص
جن سهـای متفـاوت و بـا آسـتر دوختـه م یشـد .طبقـه متمـول بود.
64