Page 76 - فصلنامه فرهنگی خبری شماره دهم
P. 76

‫ ■ابوالقاسم فردوسی‬                                              ‫شماره دهم‪ :‬زمستان ‪1399‬‬                               ‫تازه‌های نشر ایران‌شناسی‬

   ‫غلامحسین دینانی‬                                       ‫ ■میثا ‌قنامه‬

                                                        ‫شهید قاسم سلیمانی‬

‫کتاب ابوالقاسم فردوسی؛ دیدگاههای فلسفی استاد‬            ‫وصیت‌نامه الهی سیاسی شهید سپهبد قاسم سلیمانی‬
‫غلامحسین دینانی در ‪ 224‬صفحه‪ ،‬توسط انتشارات‬              ‫با عنوان میثا ‌قنامه مکتب حاج قاس ‌م توسط پژوهشگاه‬

                         ‫سروش چاپ و منتشر شد‪.‬‬                 ‫میراث‌فرهنگی و گردشگری چاپ و منتشر شد‪.‬‬
‫در مقدمـه ایـن‌کتـاب چنیـن آمـده کـه حکیـم‬              ‫فهرسـت عناویـن این کتابچه شـامل‪‌:‬شـهادت می‬
‫ابوالقاسـم فردوسـی یکـی از شـخصی ‌تهای برجسـته‬          ‫‌هـم بـه اصـول دیـ ‌ن؛ خدایـا تـو را سـپاس م ‌یگویـم‬
‫ادب فارسـی و حماس ‌هسـرای ایرانـی اسـت کـه با خلق‬       ‫ب ‌هخاطـر نعم ‌تهایـت؛ خدایـا بـه عفـو تـو امیـدوار ‌م؛‬
‫شـاهنامه زبان فارسـی را احیا کـرد‪ .‬حماس ‌هسـرای ‌یهای‬   ‫‌خدایـا از کاروان دوسـتان جا ماند‌ها ‌م؛ خطـاب به برادران‬
‫حکیم فردوسـی صرفـ ًا جنبه اسـطور‌های ندارنـد بلکه از‬    ‫و خواهـران مجاهـدم؛ خطـاب بـه بـرادران و خواهران‬
‫معانـی و مفاهیم بلنـد حکمی و عرفانی برخوردار اسـت‪.‬‬      ‫ایرانـ ‌ی؛ خطـاب بـه مـردم عزیـز کرمـان؛‪ ،‬خطـاب به‬
‫هـر صاح ‌بذوقـی کـه شـاهنامه را بخوانـد‪ ،‬تح ‌تتأثیر‬     ‫خانـواده شـهدا؛‪ ،‬خطاب به سیاسـیون کشـور؛ خطاب به‬
‫وط ‌نپرسـتی و حکمـت ایرانـی همـراه بـا اخالق و‬          ‫بـرادران سـپاهی و ارتشـی؛ خطـاب بـه علمـا و مراجع‬
‫آموز‌ههای اسالمی قـرار م ‌یگیرد‪ .‬حکیم فردوسـی عقل‬       ‫معظـ ‌‌م؛‌از همه طلـب عفو دارم و دسـ ‌تخط حاج‌قاسـم‬
‫را خلعـت ایـزدی م ‌یداند‪ .‬برخـی او را ه ‌متـراز «هومر»‬  ‫اسـت‌‪ .‬در فرازهایی از وصی ‌تنامه الهی‪ -‬سیاسـی شـهید‬
‫دانسـت ‌هاند‪ .‬فردوسـی از نظر قـدرت تخیـل و تصویر در‬     ‫قاسـم سـلیمانی آمـده اسـت‪ :‬خداونـ ‌د‪ ،‬ای عزیـز مـن‬
‫اوج عظمـت اسـت و از حیث اخلاق و عاطفه انسـانی و‬         ‫سـا ‌لها اسـت کـه از کاروانـی ب ‌هجا مانـد‌هام و پیوسـته‬
‫آنچـه م ‌یتـوان فتوت و جوانمـردی نامید‪ ،‬گوی سـبقت‬       ‫کسـانی را ب ‌هسـوی آن روانـه م ‌یکنـم اما خود جـا مانده‬
‫را از بسـیاری سـرایندگان ربـوده اسـت‪ .‬غلامحسـین‬         ‫امـا تـو خـود م ‌یدانـی هرگـز نتوانسـتم آنهـا را از یاد‬
‫ابراهیمی دینانی‪ ،‬اسـتاد فلسـفه و عرفان اسالمی‪ ،‬متولد‬    ‫ببـر ‌م‪ .‬پیوسـته یادآنه‌ا‪ ،‬نـام آنه‌ا‪ ،‬نـه در ذهنـم بلکه در‬

         ‫پنجـم دیمـاه سـال ‪ 1313‬در اصفهان اسـت‪.‬‬                  ‫قلبـم و در چشـم ‌م با اشـک و آه یاد شـدند‪.‬‬

                                                                                                                     ‫‪74‬‬
   71   72   73   74   75   76   77   78   79