Page 73 - فصلنامه فرهنگی_خبری شماره یازدهم

‫شماره یازدهم‪ :‬بهار ‪1400‬‬

‫مناسبت‌های فصل بهار‬ ‫سـالروز بزرگداشـت حماسـه سـرای بـزرگ ایـران‪ ،‬حکیـم ابوالقاسـم منصـور بـن حسـن‬
‫فردوسـی و روز پاسداشـت زبـان فارسـی‬

‫در این بوم و بر‪ ،‬زنده یک تن مباد‬ ‫چو ایران‌ نباشد تن من مباد‬
‫کنــام پلنــگان و شــیران شــود‬ ‫دریـغ اسـت کـه ایـران ویـران شـود‬
‫بــه از آنکــه کشــور بــه دشــمن دهیــم‬ ‫همـه سـر بـه سـر تـن بـه کشـتن دهیم‬

‫باشـد‪ ،‬باقـی گـذارد‪ .‬شـاهنامه پرآوازه‌ترین سـروده‬ ‫‪ 25‬اردیبهشـت‌ماه روز بزرگداشـت فردوسـی و‬
‫فردوسـی و یکـی از بزرگ‌تریـن نوشـته‌های ادبیـات‬ ‫پاسداشـت زبان فارسـی نـام گذاری شده‌اسـت‪ .‬حکیم‬
‫ابوالقاسـم منصور بن حسـن فردوسی طوسـی‪ ،‬حماسه‬
‫کهن فارسـی اسـت‪.‬‬ ‫سـرای بـزرگ ایـران و یکـی از شـاعران مشـهور‬
‫روز بزرگداشت فردوسی به‌عنوان روزپاسداشت‬ ‫جهـان و سـتاره درخشـنده آسـمان ادب فارسـی و از‬
‫زبان فارسی نام‌گذاری شده که قدرمسلم این روز‬ ‫مفاخـر ایـران اسـت کـه به‌علـت همین عظمـت مقام‬
‫شایسته‌ چنین نامگذاری است‪ .‬فردوسی‪ ،‬شاعر حماسه‏‬ ‫و مرتبـت‪ ،‬سرگذشـت وی ماننـد دیگـر بـزرگان علم‬
‫سرای ایرانی‪ ،‬حدود نود سال زیست و سی سال از عمر‬ ‫وادب بـا افسـانه و روایـات مختلف در آمیخته اسـت‪.‬‬
‫گران‏بهایش را صرف نگه‏داری زبان اصیل فارسی و‬ ‫فردوسـی در قریـه بـاژ از ناحیـه طبـران طـوس‪،‬‬
‫تمدن ایرانی کرد‪ .‬حکیم ابوالقاسم فردوسی در شهر‬ ‫حدود سـال ‪ ۳۳۰ – ۳۲۹‬هجری قمـری‪ ،‬در خانواده‌ای‬
‫از طبقـه‌ دهقانـان چشـم بـه جهـان گشـود‪ .‬حکیـم‬
‫توس از دنیا رفت و در باغش به خاک سپرده شد‪.‬‬ ‫طـوس از تاریـخ ایـران و سرگذشـت نیـاکان خویش‬
‫آگاهـی داشـت‪ ،‬به ایـران عشـق می‌ورزیـد و به ذکر‬
‫‪71‬‬
‫افتخـارات ملـی علاقه داشـت‪.‬‬
‫فردوسـی هنگامـی کـه تاریـخ میهـن خـود و‬
‫افتخـارات گذشـته آن را در خطر نیسـتی و فراموشـی‬
‫دیـد‪ ،‬زندگـی خـود را بـه احیـای تاریـخ گذشـته‬
‫مصـروف داشـت و از بلاغـت و فصاحـت معجـزه‬

‫آسـای خـود در ایـن راه یـاری گرفـت‪.‬‬
‫حماسـه سـرای بـزرگ ایران سـی سـال رنـج برد‬
‫و بـه هیـچ روی‪ ،‬حتی در مـرگ پسـرش‪ ،‬از ادامه کار‬
‫بـاز نایسـتاد تـا شـاهنامه را بـا همـه رونق و شـکوه‬
‫و جلالـش بـرای ایرانـی کـه می‌خواسـت جـاودان‬