Page 56 - فصلنامه فرهنگی -خبری - شماره پانزدهم
P. 56

‫شماره چهاردهم‪ :‬زمستان ‪1400‬‬

‫زنان در هنگام خروج از خانه کلاه بر سر گذاشته و چادر‬      ‫پارچه و انواع منسوجات مانند؛ بوزو‪ ،‬برمال‪ ،‬جاجیم‪ ،‬بره‪،‬‬  ‫معرفي خوراک و پوشاک‬
                       ‫خود را بروی آن می‌کشیدند‪.‬‬         ‫پوشمین‪ ،‬موج‪ ،‬جوراب‪ ،‬دستکش‪ ،‬زنگال و کلاه ب ‌هعنوان‬
                                                         ‫حرفه و یا کار جنبی بخشی از ساکنان آباد ‌ینشینان مناطق‬
‫کلاه را ب ‌هوسیله زنان کلا‌هدوز از مقوا و مخمل و‬         ‫مختلف کردستان محسوب م ‌یشد‪ .‬اگرچه امروزه هجوم‬
‫نوارهای زینتی شبیه قوط ‌یهایی که جای سوهان بود‬           ‫کالاهای خارجی موجب کم رونق شدن این حرفه و هنر‬
‫درست کردند و دستما ‌لهای بزرگ ب ‌هنام پوشین با کنار‌های‬  ‫شده است ولی هنوز گروههایی به این حرفه مشغولند و در‬
‫از منگوله ابریشمی بر روی آ ‌ن م ‌یانداختند‪ .‬ماحصل این‬
‫کار کلاه بسیار بزرگی بود که خان ‌مها بر سر م ‌یگذاشتند‪.‬‬                          ‫حفظ آن تلاش وافری دارند‪.‬‬
‫کلا‌هها ب ‌هصورت مایل بر سرگذاشته م ‌یشد و ب ‌هوسیله‬     ‫تا قبل از زمان دستور رضا شاه در تاریخ ‪ 17‬دی‌ماه‬
‫قلا ‌بهایی از ناحیه گوش چپ و راست به زیر گونه محکم‬       ‫‪ 1314‬مبنی بر برداشتن حجاب‪ ،‬زنان منطقه کردستان‬
‫م ‌یکردند‪ .‬رسم بر این بود که این قلا ‌بها اغلب با زنجیر‬  ‫دارای حجاب کامل بودند‪ .‬لباس‌های زنان منطقه و به‌ویژه‬
‫طلا و تعدادی لیره و برای افراد فقیرتر سک ‌ههای نقره و‬    ‫شهر سنندج تا قبل از این تاریخ عبارت بود از چادر و‬
                                                         ‫دولاخ و کلاه و یا کلاه و دستمال‪ .‬دولاخ به چادری گفته‬
          ‫گاهی نیز مهر‌ههای پیروزه و سیاه مانند باشد‪.‬‬    ‫می‌شد که مانند عبای آخوندی از پارچه حریر سیاه بافته‬
‫در گذشته گذاشتن کلاه و دستمال بر سر نه تنها در میان‬      ‫م ‌یشد‪ .‬دامن و شلوار زنان در محاذی کمر به‌هم دوخته‬
‫زنان‪ ،‬بلکه در میان مردان منطقه کردستان رایج بوده است‪.‬‬    ‫شده و خانم‌ها علاوه بر پوشیدن لباس زیر‪ ،‬شلوار زنانه‬
‫امروزه مردان منطقه کردستان‪ ،‬به غیر از تعداد کمی و آن‬     ‫کردی و جوراب پوشیده و چادر را بروی آن م ‌یکشیدند‪.‬‬

  ‫هم بیشتر افراد مسن دیگر کسی کلاه بر سر نم ‌یگذارد‪.‬‬

                                    ‫پوشاک مردان‬

‫عل ‌یرغم اینکه پوشاک مناطق مختلف کردستان با هم بوده و گاهی نیز دمپای تنگ دارد و مردان به پا م ‌یکنند‪.‬‬

‫متفاوت است ولی معمول ًا پوشاک مردمان از اجزاء زیر جنس پارچه پاتول نیز همانند چوخه دارای یک رنگ‬

‫بوده و امکان اینکه چوخه و پاتول از دو رنگ و جنس‬          ‫تشکیل م ‌یشود‪:‬‬

‫متفاوت باشند وجود ندارد‪ .‬پاتول‬                           ‫چو َخه‪ :‬نی ‌متن ‌های است که مردان‬

‫را در بعضی مناطق مانند سنندج‬                             ‫کرد بر تن کرده و جنس آن پنب ‌های و‬

‫«رانَک» نیز م ‌ینامند‪.‬‬                                   ‫یاپشمیاست‪.‬البتهامروزهجنساین‬

‫کـراس‪ :‬همـان پیراهنـی‬                                    ‫نی ‌متنه از پارچ ‌ههای معمولی است‪.‬‬

‫اسـت کـه زیر چوخـه م ‌یپوشـند‬                            ‫لفظ چوخه بیشتر در منطقه سنندج‬

‫بـا ایـن تفـاوت کـه آسـتین این‬                           ‫به کار م ‌یرود و در دیگر مناطق‬

‫نـوع پیراهـن دارای دنبالـ ‌های بـه‬                       ‫کردستان دارای نا ‌مهای متفاوتی‬

‫است‪ .‬ب ‌هعنوان مثال در نواحی شمالی و غربی استان نظیر نام سـورانی اسـت که معمـول ًا بـر روی آسـتین چوخه‬

‫شهرستا ‌نهای بانه‪ ،‬سقز و مریوان به آن «که وا» م ‌یگویند‪ .‬بسـته م ‌یشـود‪ .‬گاهی اوقـات نیـز مانند عروسـ ‌یها این‬

‫پاتول‪ :‬پاتول به شلواری م ‌یگویند که تا انداز‌های گشاد آسـتین بـاز گذاشـته م ‌یگـردد‪.‬‬

                                                                                                                ‫‪54‬‬
   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61