Page 75 - فصلنامه فرهنگی-خبری شماره 3
P. 75

‫شماره سوم‪ :‬بهار ‪1398‬‬

‫مناسبت‌های فصل بهار‬      ‫می‌پذیرفت و ب ‌هندرت غریبه‌ای وارد این کار می‌شد‪.‬‬      ‫خانواده داماد م ‌یفرستند كه بیشتر شامل لباس برای پدر‬
                         ‫زمان اجرای طب ‌لزنی‪ ،‬به کمک ساع ‌تهای آبی (شامل‬        ‫داماد و پیراهن برای مادر داماد و یا روسری و چادر است‪.‬‬
                         ‫تشتی بزرگ و فنجان مسی متوسطی که ته آن سوراخ‬            ‫بعد از ارسال این هدایا‪ ،‬زو ‌ججوان در نخستین پنجشنبه‬
                         ‫ریزی داشت) مشخص می‌شد‪ .‬صدای پر طنین این‬                ‫و یا جمعه ماه مبارك رمضان‪ ،‬بزرگان و ب ‌هویژه مادرها‬
                         ‫طبل‌ها با ترتیبی موزون و دلنشین خاطره نقار‌هزنی‬        ‫و پدرهای خود را برای برپایی ضیافت افطار به خانه‬
                         ‫بارگاه امام‌ هشتم (ع) را در یادها زنده می‌كند‪ .‬آیین و‬  ‫دعوت می‌كنند‪ .‬در بطن برگزاری این آیین‪ ،‬تجلی یكی‬
                         ‫مراسم طب ‌لزنی در این شهرستان در فهرست آثار میراث‬      ‫از اصل ‌یترین الگوهای فرهنگ ایرانی و توصی ‌ههای دین‬

                            ‫معنوی کشور (آثار ناملموس) به ثبت رسیده است ‪.‬‬                         ‫مبین اسلام یعنی صل ‌هرحم قرار دارد‪.‬‬

                         ‫آیین سنتی گرگیعان در شبیشه اهواز‬                       ‫آیین و مراسم طب ‌لزنی در خراسان جنوبی‬

                         ‫همـه سـاله همزمان بـا میلاد امام حسـن‬                  ‫آیین مراسم طب ‌لزنی در ایام ماه مبارک رمضان در‬
                                ‫مجتبـی (ع) مراسـم قدیمـی و کهن‬                  ‫برخی از شهرستان‌های استان خراسان جنوبی برگزار‬
                                       ‫گرگیعـان برگزار می‌شـود‪.‬‬                 ‫می‌شود‪ .‬مراسم طب ‌لزنی به مدت ده دقیقه تا یک ربع و‬
                                                                                ‫هر نوبت شامل س ‌هبار به فاصله یک‌ساعت از مرتبه قبل‬
                             ‫«گرگیعـان» یـا «قرقیعـان» نام یک‬                   ‫نواخته می‌شود و با ضربات هماهنگ زمان باقیمانده به‬
                           ‫آییـن سـنتی رایج بین مردم عرب اسـتان‬                 ‫اذان را اعلام می‌کند و در پایان بخشی کوتاه با ریتم به‬
                          ‫خوزسـتان‪ ،‬هرمـزگان و کشـورهای عربی‬                    ‫هم ریخته نواخته م ‌یشود که مردم با شنیدن آن متوجه‬
                          ‫نظیر عراق اسـت کـه در نیمه مـاه رمضان‬
                          ‫توسـط کـودکان اجـرا می‌شـود‪ .‬کـودکان‬                           ‫می‌شوند که زمان کوتاهی به اذان مانده است‪.‬‬
                           ‫بـا پوشـیدن لباس‌هـای محلی (دشداشـه‬                  ‫در گذشته پس از اجرای این موسیقی‪ ،‬توپ خاصی‬
                           ‫بـرای پسـران و عبـا بـرای دختـران)‪،‬‬                  ‫به نام زنبورک (شمخال) به صدا در می‌آمد‪ .‬به برگزار‬
                                                                                ‫کنندگان این عمل زنبورک‌زن و نقار‌هزن م ‌یگفتند و‬
                               ‫بـه خانه‌هـای مختلـف م ‌یرونـد و‬                 ‫تمامی این کارها در اکثر مناطق ب ‌هطور موروثی صورت‬
                                     ‫عیـدی و شـیرینی م ‌یگیرنـد‪.‬‬

                     ‫‪73‬‬
   70   71   72   73   74   75   76   77   78   79   80